artist

In de rasterschilderijen van René van den Bos ervaar je een spanningsveld tussen enerzijds het constructief denken (het in de hand willen houden) en anderzijds het natuurlijke proces (het laten gebeuren). Binnen dit spanningsveld gaan deze uitersten een dialoog aan, ze verenigen zich maar stoten elkaar ook weer af. De lyriek is slechts schijn. Het doel van deze werkwijze heeft te maken met de transparantie van de sterk verdunde verf en de vele mogelijkheden om het schilderij op te bouwen in lagen van steeds over elkaar schuivende kleurbanen.